Fri og forvirra
Mai er månaden med dei mange fridagane. Dei fleste vekene er kortare enn vanleg, noko som skuldast 1. mai, 17. mai og Kristi himmelfartsdag.
Sist onsdag var det 17. mai. Det var nok til å setja tidsrekninga mi ut av spel. Då eg var attende på arbeid torsdag den 18. var eg overtydd om at eg hadde lagt bak meg nok ei helg. Frustreringa var derfor stor då eg utpå dagen oppdaga at posten ikkje hadde greidd å levera verken «laurdagens eller måndagens» post til meg på jobb. Eg var snar med å knota ned ein skrifteleg klage til Posten, der eg uttrykte djupt vonbrot over manglande post. Dagen etter fekk eg til svar at dei ville sjå nærare på førespurnaden min, men først ville dei ha greie på kva eg meinte med måndag 18. mai…
Lenge leve fridagane i mai! Kva om me fekk samla dei litt? Kunne hatt alt i samband med 17. mai, så kunne Grunnlovsdagen blitt feira med ei heidundrandes markering tre dagar til ende.
